دوسـتتــ دارم ... این تعارف نیست ... زندگی من است

همیشه نه...
ولی گاهی میان بودن و خواستن فاصله می افتد
بعضی وقتها هست که
کسی را با تمام وجود می خواهی
ولی نمیشه کنارش باشی...
هیچ ﻭﻗﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ آﺭﺯﻭ ﻧﺨﻮﺍهم کرد....
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت

که خودت بیایی با دل خود!

نه با آرزوی من...

...... نه من آن منم نه تو او میشوی .....

گاهی نه می شود رفت
نه می شود ماند
....
ایستای غریبی است....
.

بلاتکلیفی

از هر دردی...بی درمان تر است...

این یعنی

افکار

غوطه ورند...و در ورای این همه تردید

زمان صبوری نمیکند...

مدام..می تازد..و می تازد...
دو فنجان قهوه سفارش می‌دهم و بی‌محابا دست‌های تو را می‌گیرم راحت باش! هیچ‌کس ما را نخواهد دید اینجا کافه‌ ی «خیال من» است!